kim ne dedi

"Night Club Magandaları" mekanda çıkan bir tartışmayı insan öldürme ile sonuçlandırır.
"Din Magandaları" insanların inançlarına saygı duymaz, papazları taciz eder, kadınlara hakaret eder.
Bu Magandalık Kültürü aslında "YOLSUZLUK VE HUKUKSUZLUĞU şiar edinen Siyaset Magandaları"ndan beslenir. "Siyaset Magandaları" da bakan olup insanlara hakaret etmediler mi?..."

Doğuş Derya

"İsas'ın sahiplerinden, otelin yöneticisi ve Ahmet Bozkurt'un oğlu sanık Efe Bozkurt serbest bırakılmış.

Niye?

Yeni bir rapor onun bu cinayete “ortaklık” etmediği gibi bir sonuç mu ortaya çıkardı?

Bunu bize anlatamazsınız!

Adalet yerini bulsun diye savaşıyoruz. Aldığımız her nefes adaletin sağlanması için. Tahliye ne demek? Tahliye beraat değildir. İki elimiz tüm Bozkurt ailesinin yakasında. Her bir çocuğumuzun hesabını soracağız. #efebozkurt da cezadan kurtulamayacak!

Evlatlarımıza “otel” diye sunulan o “toplu mezar” yıllar yılı onca ihmalin, sorumsuzluğun, vicdansızlığın sonucu olarak yükselirken sahibi, ortağı, izin vereni, denetleyeni, hesap sormayanı, göz yumanı, hepsi cinayetin ortağıdır.

Affetmiyoruz!

Susmuyoruz!

Vazgeçmiyoruz

Hesap Vereceksiniz!”

Feriha Yiğittürk

Ne güzel bir yolculuktu seninki, ne güzel bir dokunuştu, hepimize…
Neriman Cahit!
Hep öğretmen… Her an… Hep şair, hep anlatıcı…
Şimdi hepimiz Lefkoşa gibi, şimdi hepimiz memleket…
Tepeden tırnağa sevgin bizimle Neriman Cahit…
“İçimizdeki çocuk” bizimle…
Bir de yüzün, gözlerin…
Bakıyor halen…
Barışı bekleyerek…
Yine şiirler yaz, toprakta çoğalır…
Kim bilir, kim, nerede bekliyor seni, mor bir büyüyle yüzünde…
Teşekkürler Neriman Cahit..
Ne güzel bir yolculuktu seninki, ne güzel bir dokunuştu, hepimize…

cenk mutluyakalı

Alzheimerle olan mücadelesini kaç yıldır kendi köşesinde sürdüren kadim dostum Neriman Cahit'in vefat haberini aldığımda yüreğime saplanan sızıyla “acıları bitti o güzel insanımızın” dedim… Çok güzel anılar, çok güzel eserler, çok güzel gazete ve dergi yazıları toplumsal hafızamıza bıraktığı unutulmayacak ve hep ilham verecek mirastır… Eğitimci kimliğini içtenliği ve zengin erdemleriyle harmanlayan, bir dönem sendikacılık da yapan Neriman Cahit “Şirretleştiğim dönemler çok oldu be Tolgay, ama hiçbir şirretliğim haksız değildir doğrusu” dedi bana bir sohbetimiz sırasında… Beğenmediği durumlarda ve insan manzaralarında elini havada savurur “sittir et gitsin” diyerek o olumsuzlukları önemsizleştirirdi… Vefasızlığa lanet yağdırırdı… Şimdi Gönyeli Belediye Bulvarı üzerindeki anayolda bulunan öğretmen evleri konutunda köpeciğiyle baş başa iken sık sık görüşürdük… Komşu sayılırdık o dönemler…
Derken, hastalığıyla birlikte o konuttan ayrıldı ve hiç görüşemez olduk… Hastalığıyla mücadelesini üzülerek dinledim hep… Tanıdığım en başarılı röportaj yazarı oldu… Genç gazeteciler için ders nitelikli röportajlar… Kültür yazarlığının ise hasını sergiledi… Mevcudu çoktan tükenen “Yeşiırmak'tan Dipkarpaz'a: DERE TEPE KIBRIS” adlı kitabımı baskıya hazırladığımda “Kıbrıs sevdasını vurgulayan bir tümce isterim senden… İç kapağa koyacağım” dediğimde hiç duraksamadan şu dizesini seslendirdi:
“Bu sevda sevda
Köpük köpük, masmavi Akdeniz
Bu yeşil, yemyeşil doğa
Bu kuş… Bu çiçek…
Bu arı… Bu kelebek
Bunca delisi börtü böcek
Tepeden tırnağa bu güzel toprak
Tepeden tırnağa sevmek…”
Ve o kitabımın iç kapağına coşkuyla koydum bu dizeyi… Basılan kitabı kendisine götürdüğümde şahsına özgü sevinci ve mutluluğu doruk yapmıştı yine, ki unutamadığım anımdır…
Yazarlık ve şairlik yaşamı boyunca bir dolu esere imza attı, ama edebiyatımızın ve araştırmacılığımızın klasikleri arasına giren, yerinde yaptığı derinlikli araştırmaların ürünü olan “Araplara Satılan Kızlarımız” en çok basılan ve en çok okunan yapıtı oldu… Filistin'i de ziyaret etmişti araştırmalarını yaparken…
İyi ki hastalığı Filistin'in güncel dramını izlemesine izin vermedi… Yoksa daha erken vefat ederdi acısından…
1937 Kırnı doğumlu olan Neriman Cahit, sevdasını eserleriyle kanıtlayan bir Kıbrıs aşığı olarak silinmez damgasını güzel adamıza eylemleri ve eserleriyle vurdu… Ruhu şad, mekânı cennet olsun…

Ahmet Tolgay