kim ne dedi

Bahçesinde kebap yapılan bir Saray

"Kıbrıs demişken, eski Cumhurbaşkanı Akıncı'nın siyasi görüşlerine pek katılmam. Hatta Fazıl Küçük'ün, Rauf Denktaş'ın mirasına, Kıbrıs Türklerinin 60 yıllık davasına ihanet ettiğini düşünürüm.

Ama ne yalan söyleyeyim, son yaptığı açıklamayı doğru buldum.

Devletlerin itibarının binalarının ihtişamı ile ölçülmeyeceği barizdir.

Kıbrıs'a hiç gittiniz mi, Başkanlık Sarayı'nı hiç gördünüz mü bilmiyorum.

Doğru eskidir.

Doğru küçüktür.

Ama çok şirin bir binadır.

320 bin nüfuslu bir ülke için de bana göre yeterlidir.

Yıllar önce iş için Kıbrıs'ta idim.

Nur içinde yatsın Rauf Denktaş Kıbrıs'ta olduğumuzu duymuş.

Asistanı telefon açtı.

“Eğer müsaitseniz yarın akşam Sayın Denktaş yemeğe bekliyor” diye.

Biz “Tamam” deyince ekledi.

“Çok da geç kalmayın. Akşam üzeri gelin.”

Biz de hava kararmadan bir taksiye atladık ve Başkanlık Sarayı'nın yolunu tuttuk.

Saray dediğim 1939 yılında Lefkoşa Valisi için yapılmış, 1960'tan sonra Türk toplumu liderlerine konut olarak tahsis edilmiş büyükçe, güzel bir kolonyal villa.

Taksiyle “Saray”ın avlusuna girdik.

Bir de ne görelim.

Avlunun bahçeye bakan köşesinde rahmetli Rauf Bey.

Önünde bir mangal.

Elinde bir karton.

Mangalı tutuşturmuş, kartonla yelleyerek ateşi yakmaya çalışıyor.

Bizi görünce “Erken dedikse bu kadar demedik” dedi gülerek.

Kömürlü ellerini uzatmak istemedi.

Bahçe hortumu ile ellerini çalkaladı.

“Size Kıbrıs kebabı yaptırdım” dedi.

Mangalı birine devretti.

Başkanlık Sarayı'nın içine girdik.

Debdebesiz bir yaşanmışlığın verdiği bir sıcaklık vardı konutun içinde.

Biraz anneannemin evi gibiydi.

Yıllarca birikmiş anılar duvarlara, sehpaların üzerine, büfelere, gümüşlüklere sinmişti.

Yeni hiçbir şey yoktu ama her şey pırıl pırıldı.

O konutun içinde kendimi mutlu hissetmiştim.

Hatırlıyorum.

Rauf Bey'den sonra bir daha gitmek nasip olmadı. Şimdi orada eski çalışma arkadaşım Ersin Tatar oturuyor.

Umarım oradaki anılara sahip çıkıyordur."

Fatih Altaylı ( 24 Temmuz 2021 habertük gazetesi köşe yazısı )