" Enkaz altındaki öğrenci ve öğretmenlerin sayısının 38 olduğu belirtiliyor.
Gazimağusa'dan gelen öğrencilerin aileleri ve akrabaları, çocuklarının bulunduğu enkazın etrafında bekliyor.
Otelden geriye ayakta kalan tek şey buranın turistik bir otel olduğunu gösteren bir bayrak direği... Üzerinde İtalyan bayrağı sallanıyor.
Voleybol tanımındaki Doruk Akın ve Alp Akın'ın kardeşlerin annesi Ayşe Akın, enkazın hemen yanında aileler için tahsis edilmiş otobüste, enkazda çocukları kalan diğer anneleri teselli etmeye çalışıyor.
Akın, eşi Pamir Konuklu ve 13 yaşındaki oğlu Atakan Celal Konuklu'nun enkazdan sağ kurtulması için dua eden Şenay Atakan Konuklu'yu teselli ediyor:
“Çocuklarımız şu an sağ ve canlarının kurtulmasını bekliyorlar, güçlü olup pozitif düşünelim, kendimizi bırakmayalım.”
Bir başka anne, “Şu binalara bakar mısınız, bu inşaatlara nasıl izin verilmiş, hiç mi denetim yokmuş?” diye ağlayarak isyan ediyor.
Sedat Kılıç da enkaz altındaki yeğeni Havin için gelmiş. Voleybol sporcusu olan Havin, Adıyaman'a babasıyla gelmişti.
Baba, otel enkazından çevredekilerin yardımı ile çıkarıldı.
Voleybol tamımının en küçüğü olan 12 yaşındaki Nehir'i de teyzesi Berfin bekliyor.
Adıyamanlı olan ve bu şehirde yaşayan teyze Berfin, deprem gününe kadar Nehir'in evde kendisiyle kaldığını, deprem günü arkadaşlarıyla kalmak istediği için onu otele bıraktıklarını anlatıyor.
Otel enkazından kendi imkanlarıyla iki kişiyi de kurtarmışlar ama “Ne Nehir'e ne de diğer çocuklara ulaşabildik” diyor.
Kuzey Kıbrıs'tan bir kurtarma ekibi de enkazda çalışıyor. Deprem haberinin Ada'ya ulaşması ile aile ve kurtarma ekiplerinden oluşan 170 kişilik bir ekip buraya geldi.
Kuzey Kıbrıs Ortaeğitim Genel Müdürü Cengiz Topel Uzun, "Kendi öğrencilerimizi ailelerine teslim edene kadar buradayız." diyor.
Esra öğretmen de, otelin birinci katında bir odada kalıyordu.
O da ilk gece enkazdan sağ çıkarılanlardan.
Yüzünde depremden kalma yaralar var, gözüne o günden beri uyku girmemiş. Birçok öğrencisiyle beraber kızı Kumsal da hâlâ enkazda...
Kıbrıs'tan gelen ekip enkazda canhıraş çalışıyor ama hem soğuk hava hem ilerleyen zaman aleyhlerine işliyor.
Nevşehir'den gelen turist grubu da 7 katlı otelde kalıyordu.
Bulunan bir erkek cesedi enkaz başında bekleyen bir yakınını heyecanlandırıyor; “Yeğenim olabilir mi acaba? Kolunda bir dövmesi var” diye umutla soruyor.
Cenazeyi çıkaran çalışanlardan biri “Ben çıkardım ama sağ kolunu görebildim, onda dövme yoktu" diye cevap veriyor..."
https://www.bbc.com/turkce/articles/clm4kpg27k7o
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?